Prioriteit geven aan doelgedrag voor onderzoek bij diabetes: de nominale groepstechniek gebruiken om consensus te bereiken van de belangrijkste belanghebbenden.
NIET TOEGEWEZEN Het gedrag van personen met diabetes (bijv. behandeling) en het gedrag van artsen en verschillende beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg (bijv. controle van de bloedsuikerspiegel van patiënten) zijn essentieel.
Onze onderzoeksgroep moest één gedrag van betrokkenen en één gedrag van bekwame zorgverleners kiezen als proefpersonen in Ierland. Patiënten en beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg worden meestal niet vaak gevraagd om te helpen bij het oplossen van onderzoeksonderwerpen.
In dit onderzoek moesten we collectief patiënten, zorgverleners en dekkingsmakers overbrengen om ons te helpen bij het oplossen van het meest essentiële doelgedrag voor onderzoek naar diabetes in Ierland. We werkten met 24 medewerkers, samen met mensen met diabetes, diabetesprofessionals en dekkingsmakers.
Ten eerste gaven de bijdragers instructies over gedragingen waarvan zij dachten dat ze essentieel waren voor onderzoek naar diabetes. Deelnemers woonden vervolgens een bijeenkomst bij en beoordeelden welk van de gedragingen het meest essentieel waren en noemden de resultaten van de ranglijst als een groep. We herkenden het meest extreem gerangschikte gedrag van getroffen personen en zorgverleners.
Het belangrijkste gerangschikte gedrag voor mensen met diabetes type 1 was ‘insuline nemen zoals vereist’ en voor mensen met diabetes type 2 was ‘het bijwonen van en interactie hebben met gestructureerde scholingsprogramma’s’. ‘Betrokkenheid bij het stellen van samenwerkingsdoelen met patiënten’ was het belangrijkste gedrag van zorgprofessionals.
Uit ons onderzoek blijkt dat het voor onderzoekers goed te doen is om samen te werken met mensen met diabetes, beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg en makers van dekkingen om onderzoeksonderwerpen op te lossen. De eerst gerangschikte gedragingen zullen nu worden onderzocht door onze groep in Ierland. UNASSIGNED Achtergrond Werken met patiënten, zorgverleners en dekkingsmakers om prioriteit te geven aan onderzoek onderwerpen kunnen de relevantie van onderzoek verbeteren en de kans vergroten dat onderzoeksresultaten worden omgezet in waarneming.
Het doel van het huidige onderzoek was om samen te werken met de belangrijkste belanghebbenden om te bepalen en consensus te bereiken over het meest essentiële doelgedrag voor onderzoek naar diabetes in Ierland. Methoden Vierentwintig bijdragers, samen met mensen met diabetes, diabetesprofessionals en dekkingsmakers, namen de helft in een nominale consensuscursus voor groepstechnieken.
Via een webgebaseerde enquête genereerden de bijdragers lijsten van essentieel doelgedrag op drie gebieden: diabetes type 1 beheren, diabetes type 2 beheren en diabetes type 2 stoppen.
Prioritising target behaviours for research in diabetes: Using the nominal group technique to achieve consensus from key stakeholders.
Deelnemers woonden vervolgens een onderzoeksprioriteringsassemblage bij en rangschikten doelgedrag in twee rondes, met een groepsdialoog tussen beoordelingsrondes. Voor elk van de drie belangrijkste gebieden hadden de zes eerst gerangschikte gedragingen betrekking op mensen met diabetes en beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg zijn erkend.
Resultaten In de meeste gevallen was het meest extreem gerangschikte gedrag vergelijkbaar voor rangorde 1 en rangschikking 2 en was er een grotere consensus met betrekking tot het onderschrijven van eersteklas gedrag. Sommige gedragingen veranderden echter van plaats tussen ranglijsten.
Het belangrijkste gedrag gerelateerd aan mensen met diabetes type 1 was ‘insuline nemen zoals vereist’ en voor mensen met diabetes type 2 was ‘het bijwonen en fascineren met gestructureerde scholingsprogramma’s’. ‘Betrokkenheid bij het stellen van samenwerkingsdoelen met patiënten’ was het belangrijkste gerangschikte gedrag met betrekking tot beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg voor het beheren van elke type 1- en type 2-diabetes. Voor het stoppen van diabetes type 2 was ‘interactie hebben met gezond gedrag als huishouden’ het hoogst gerangschikte gedrag van de bewoners en ‘wonen en interactie hebben met coaching voor gedragsverandering’ was het hoogst bekwame gedrag.
Conclusies Het is mogelijk om samen te werken met een verschillende groep belanghebbenden om de onderzoeksagenda voor diabetes te informeren. De erkende prioriteiten zijn mede tot stand gekomen door de belangrijkste belanghebbenden, samen met patiënten, zorgverleners en dekkingsmakers, en kan de groei van een programma voor gedragsonderzoek bij diabetes in Ierland informeren.
Het onderzoek biedt bovendien een moeizaam voorbeeld van een cursus onderzoeksprioritering met gebruikmaking van de nominale groepstechniek en erkende beperkingen, die nuttig kunnen zijn voor verschillende onderzoekers.
