Onderzoek naar insuline-actie en de toekomst van diabetesbehandeling: de Banting-medaille van 2017 voor wetenschappelijke prestatiecollege.
Diabetes is toe te schrijven aan gemengde afwijkingen in de insulineproductie en beweging. De pathofysiologie van deze defecten is uitgebreid bestudeerd en redelijkerwijs begrepen.
Hun oorzaken zijn ongrijpbaar en hun manifestaties zijn pleiotroop, waarschijnlijk als gevolg van het drievoudige risico van genen, omgeving en levensstijl. Behandelaars brengen, zodra ze zich beperken tot monotherapie met secretagogen of insuline, nu geavanceerde mengsels van kostbare behandelingen die de ontwikkeling afremmen, maar die in wezen de onderliggende oorzaken van de ziekte niet veranderen.
Naarmate de vooruitgang in ons begrip van insulinebeweging en β-celfalen een essentieel stadium bereikt, put ik hier uit lessen die zijn gerealiseerd uit onze analyse van insulineregulatie van genexpressie en pancreatische β-celdifferentiatie om de vraag af te handelen van hoe we deze spannende biologie zullen vertalen in op mechanismen gebaseerde interventies om het beloop van diabetes om te keren.
Analyse van diabetes mellitus-determinanten in Indonesië: een onderzoek uit het Indonesische basisgezondheidsonderzoek 2013.
ACHTERGROND diabetes mellitus is een stille moordenaar. De prevalentie en indruk op welzijnsrekeningen nemen toe van 12 maanden tot 12 maanden.
Dit onderzoekt doelen om de eigenschappen en de bedreigingscomponenten te analyseren die een effect hebben op diabetes mellitus in Indonesië. METHODE Dit is een cross-sectioneel onderzoek. Gegevens zijn verkregen uit het Basisgezondheidsonderzoek (RISKESDAS) in 2013.
De monsters zijn mensen van ≥15 jaar oud, bij wie de nuchtere bloedglucose en 2 uur bloedglucose na het opleggen zijn gemeten. Voor dit onderzoek zijn 38.052 personen gekozen. De variabelen leeftijd, geslachtsgemeenschap, burgerlijke staat, scholingsstadium, beroepsstatus, woonruimte, regionale status, hypertensie, gewichtsproblemen, rookgedrag en dyslipidemie worden geanalyseerd als bedreigingscomponenten voor diabetes mellitus.
Product not found
Bij bivariate evaluatie werd gebruikgemaakt van een chi-kwadraattest met een significantiestadium van p <0,05 en een betrouwbaarheidsinterval (BI) van 95%, en een multivariate evaluatie met behulp van een aantal logistische regressiecontroles.
Factoren die diabetes mellitus beïnvloeden, waren leeftijd> 55 jaar (OR = 5,10; 95% BI 4,42 tot 5,89; p <0,001), vrouwelijk (OR = 1,37; 95% BI 1,26 tot 1,49; p <0,001), landelijk (OR = 1,16; 95% BI 1,08 tot 1,26; p <0,001), getrouwd (OR = 1,31; 95% BI 1,07 tot 1,58; p <0,05), werkloos (OR = 1,14; 96% BI 1,05 tot 1,23; p <0,05) gewichtsproblemen (OR = 1,46; 95% BI 1,35 tot 1,58; p <0,001), hypertensie (OR = 1,68; 95% BI 1,55 tot 1,81; p <0,001) en dyslipidemie (OR = 1,53; 95% BI 1,39-1,68 ; P <0,001). CONCLUSIES Maar liefst 13% van de mensen heeft diabetes mellitus in 2013. Leeftijd, geslacht, woonruimte, werkgelegenheidsstatus, gewichtsproblemen, hypertensie en dyslipidemie zijn de bijdragende componenten aan diabetes mellitus.